برای شروع عکاسی نکاتی هست که می‌تواند به شما کمک کند که تا به صورت اصولی و درست این مسیر رو طی کنید و به یه عکاس حرفه ای تبدیل بشید.
موارد زیادی برای رعایت کردن و دونستن وجود داره که تو این مقاله قراره به ۱۰ مورد از این موارد اشاره کنیم و با هم بررسی کنیم.
1) درست دوربین رو در دست گرفتن
این مورد شاید خیلی ساده و ابتدایی به نظر برسه ولی خیلی از عکاسان تازه کار دوربین رو به اشتباه دست میگیرند و این باعث میشه عکس ها با لرزش و تار باشند. البته شما همیشه از ۳ پایه میتوانید استفاده کنید ولی در خیلی از موارد استفاده از ۳ پایه مناسب نیست و سرعت شما یا زاویه بندی شما رو خراب میکنه و شما باید یاد بگیرید چطور دوربین رو درست در دست بگیرید.
برای بهتر و درست تر در دست گرفتن دوربین همیشه دوربین رو با دو دست بگیرید تا دست راست برای سمت راست دوربین و انجام تنظیمات در نهایت فشار دادن شاتر دوربین و دست چپ در زیر لنز برای حفظ تعادل و وزن دوربین و همچان امکان زوم لنز یا تغییر نقطه فکوس دوربین استفاده کنید.
دوربین رو برای تعادل بیشتر به خودتون نزدیک نگه دارید.
2) خام(raw) عکاسی کنید
فرمت raw فرمت فشرده نشده و به اصطلاح خام دوربین هست و نسبت به فرمت jpg کیفیت بالاتر و اطلاعات نوری و رنگی بیشتر در عکس ذخیره شده که در مرحله ادیت عکس به شما این امکان رو میدهد که تغییرات بیشتری و راحت تری بدون افت کیفیت زیاد داشته باشید.
3) مثلث نوردهی رو درک کنید
مثلث نوردهی به سادگی به سه عنصر مهم نوردهی اشاره دارد. ISO، دیافراگم و سرعت شاتر.
ISO:
ISO حساسیت دوربین به نور را کنترل می کند. تنظیم ISO پایین به این معنی است که دوربین نسبت به نور حساسیت کمتری خواهد داشت، در حالی که ایزوی بالاتر به این معنی است که حساسیت بیشتری به نور خواهد داشت.این باعث می شود نور بیشتر و یا کمتر به دوربین وارد شود.
دیافراگم:
دیافراگم دهانه لنز شما است و میزان عبور نور به سنسور دوربین را کنترل می کند. دیافراگم بازتر (که با عدد f پایین‌تر نشان داده می‌شود) نور بیشتری را از خود عبور میدهد، در حالی که دیافراگم باریک (که با عدد f بالاتر نشان داده می‌شود) نور کمتری را از خود عبور میدهد.
سرعت شاتر:
سرعت شاتر زمان باز ماندن شاتر هنگام گرفتن عکس را کنترل می کند. هرچه شاتر بیشتر باز بماند، نور بیشتری به سنسور دوربین می‌رسد. سرعت شاتر سریع برای عملکرد انجماد خوب است، در حالی که سرعت شاتر بیشتر باعث تار شدن حرکت می شود.
4) دیافراگم باز برای پرتره بهترین است
هنگام عکاسی پرتره، چه از افراد و چه از حیوانات، سوژه شما باید کانون اصلی تصویر باشد و بهترین راه برای رسیدن به این هدف استفاده از دیافراگم بازتر است. این کار سوژه شما را واضح نگه می دارد و در عین حال هرگونه حواس پرتی را در پس زمینه محو می کند.
به خاطر داشته باشید که F کوچکتر به معنای دیافراگم بازتر است و هرچه دیافراگم بازتر باشد، این اثر چشمگیرتر خواهد بود. برخی از لنزها می توانند تا F/1.2 پایین بیایند، اما حتی دیافراگم F/5.6 می تواند این کار را انجام دهد. برای درک بهتر اینکه چگونه دیافراگم بر تصاویر شما تأثیر می گذارد، به حالت اولویت دیافراگم (Av یا A) بروید و سعی کنید چند عکس با دیافراگم های مختلف بگیرید.
5) دیافراگم باریک برای مناظر بهترین است
عکس‌های منظره نیاز به رویکرد متفاوتی دارند، زیرا همه چیز از صخره‌های پیش‌زمینه گرفته تا کوه‌های پس‌زمینه باید به وضوح در فوکوس باشد. بنابراین هر زمان که در حال عکاسی از صحنه ای هستید که می خواهید همه چیز کاملاً در فوکوس باشد، باید دیافراگم باریک را به جای باز انتخاب کنید.
عدد f/ بزرگتر به معنای دیافراگم باریکتر است، بنابراین بسته به آنچه لنز شما اجازه می دهد، به سمت f/22 یا بالاتر بروید. مجدداً، استفاده از حالت اولویت دیافراگم (Av یا A) به شما این امکان را می دهد که بدون نگرانی در مورد تنظیم سرعت شاتر هر بار، دیافراگم های مختلف را آزمایش کنید. برای نکات و نکات بیشتر به راهنمای مبتدیان ما برای عمق میدان نگاهی بیندازید.
6) استفاده از حالت های اولویت دیافراگم و اولویت شاتر را بیاموزید
اگر می‌خواهید از حالت خودکار خارج شوید، اما هنوز برای تغییر به حالت دستی اعتماد به نفس کافی ندارید، حالت اولویت دیافراگم (A یا Av) و حالت اولویت شاتر (S یا Tv) دو گزینه بسیار مفید هستند که در اکثر دوربین‌ها موجود هستند. و بدون اینکه بیش از حد پیچیده باشد، کنترل بیشتری به شما می دهد.
حالت اولویت دیافراگم به شما امکان می دهد دیافراگم مورد نظر خود را انتخاب کنید و سپس دوربین بر اساس آن سرعت شاتر را تنظیم می کند. بنابراین، برای مثال، اگر در حال عکاسی پرتره هستید و می‌خواهید پس‌زمینه را محو کنید، میتوانید به سادگی یک دیافراگم باز را انتخاب کنید و به دوربین اجازه دهید سرعت شاتر مناسب را تشخیص دهد.
در حالت اولویت شاتر، سرعت شاتری را که می خواهید استفاده کنید انتخاب می کنید و دوربین دیافراگم را برای شما انتخاب می کند. بنابراین، برای مثال، اگر می‌خواهید یک عکس واضح از مسابقه سگتان به سمت شما بگیرید، میتوانید سرعت شاتر بالا را انتخاب کنید و به دوربین اجازه دهید دیافراگم را برای شما انتخاب کند.
7) از افزایش ISO نترسید
بسیاری از عکاسان سعی می‌کنند از عکاسی با ایزوی بالا اجتناب کنند، زیرا می‌ترسند که عکس‌هایی با ظاهری دانه‌دار یا نویز ایجاد شود. اما اگرچه درست است که استفاده از ایزوی بالاتر می‌تواند منجر به کیفیت تصویر پایین‌تر شود، اما برای هر کاری زمان و مکان وجود دارد. .
اگر به دلیل حرکت تاری نمی توانید سرعت شاتر خود را کاهش دهید و سه پایه گزینه ای نیست، بهتر است یک عکس شارپ با کمی نویز بگیرید تا اینکه اصلاً عکسی نداشته باشید و می توانید تعداد زیادی عکس را حذف کنید. به هر حال نویز در پردازش پست علاوه بر این، فناوری دوربین در سال‌های اخیر آنقدر پیشرفت کرده است که اکنون می‌توان عکس‌های شگفت‌انگیزی را حتی در ISO 1600، 3200، 6400 یا بالاتر تولید کرد.
یکی از راه‌های به حداقل رساندن نویز هنگام عکاسی با ایزوی بالاتر، استفاده از دیافراگم بازتر در صورت امکان است. کمی نوردهی بیش از حد تصویر شما نیز می تواند کمک کند، زیرا تیره کردن مناطق روشن در پس پردازش نویز را افزایش نمی دهد، در حالی که روشن کردن مناطق تاریک قطعاً این کار را می کند.
8) عادت کنید قبل از شروع عکاسی ISO را چک کنید
کشف اینکه به طور تصادفی یک سری عکس کامل با ISO 800 در یک روز آفتابی روشن گرفته‌اید، می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد، به خصوص اگر عکس‌ها برای ثبت یک مناسبت خاص مانند تولد، سالگرد یا رویداد دیگری گرفته شده باشند. بازآفرینی کرد.
با این حال، مرتکب شدن این یک اشتباه به اندازه کافی آسان است، بنابراین برای جلوگیری از این غافلگیری ناخوشایند، عادت کنید قبل از شروع به عکاسی، تنظیمات ISO خود را بررسی و تنظیم مجدد کنید. از طرف دیگر، هر بار که آماده هستید دوربین خود را در کیف خود قرار دهید، عادت کنید که این مورد را بازنشانی کنید.
9) مراقب فلاش دوربین خود باشید
اگر مراقب نباشید، استفاده از فلاش داخلی دوربین در شب یا در نور کم می‌تواند منجر به برخی اثرات ناخوشایند مانند قرمزی چشم و سایه‌های خشن شود. به طور کلی، بهتر است ISO را بالا ببرید و عکس‌های پر سر و صدای بیشتری بگیرید تا اینکه از فلاش دوربین استفاده کنید و این خطر را داشته باشید که عکس را به کلی خراب کنید.
با این حال، گاهی اوقات ممکن است به سادگی نور کافی وجود نداشته باشد، و اگر نور خارج از دوربین نداشته باشید، چاره ای جز استفاده از فلاش داخلی ندارید. اگر در این موقعیت قرار گرفتید و نمی خواهید عکس را از دست بدهید، چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید. اول از همه، تنظیمات فلاش را در منوی دوربین خود پیدا کنید و تا جایی که می توانید روشنایی را کاهش دهید.
دوم، می توانید سعی کنید نور فلاش را با قرار دادن چیزی روی آن پخش کنید. به عنوان مثال، چسباندن یک تکه کاغذ یا نوار چسب مات روی فلاش می تواند به پخش نور و نرم شدن آن کمک کند. یا می توانید با نگه داشتن کمی مقوای سفید در جلوی سقف، نور را از سقف منعکس کنید.
10) یاد بگیرید که تعادل رنگ سفید را تنظیم کنید
تعادل رنگ سفید می تواند به شما کمک کند رنگ ها را با دقت بیشتری ثبت کنید. انواع مختلف نور ویژگی‌های متفاوتی دارند، بنابراین اگر تراز سفیدی را تنظیم نکنید، رنگ‌های عکاسی شما ممکن است کمی آبی، نارنجی یا سبز رنگ یا “دما” به خود بگیرند.
البته می‌توان تعادل رنگ سفید را در پردازش پست برطرف کرد، اما اگر صدها عکس دارید که نیاز به تنظیمات جزئی دارند، می‌تواند کمی خسته‌کننده شود، بنابراین بهتر است این را درست در دوربین قرار دهید. برخی از تنظیمات استاندارد تعادل سفیدی که در دوربین خود مشاهده خواهید کرد عبارتند از: توازن سفید خودکار، نور روز، ابری، فلاش، سایه، فلورسنت و تنگستن.
هر یک از این نمادها با نماد متفاوتی نشان داده شده است، بنابراین اگر مطمئن نیستید کدام یک است، دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید. تراز سفیدی خودکار در برخی موقعیت ها خوب عمل می کند، اما به طور کلی بهتر است تنظیمات را با توجه به نوع نوری که در آن عکس می گیرید تغییر دهید.
